Prof. dr hab. Stefan Kowal jest wybitnym historykiem gospodarczym i społecznym. Jest profesorem nauk humanistycznych. Przez całe życie zawodowe, w latach 1965 – 2008, związany był z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kierował Zakładem Historii Gospodarczej. W 2008 roku Profesor otrzymał zaszczytny tytuł profesora seniora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Dwie dekady, do 2003 roku wykłada w Uniwersytecie Kaliskim im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego.  Profesor Stefan Kowal w 1981 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii za pracę „Społeczeństwo Wielkopolski i Pomorza Nadwiślańskiego w latach 1871-1914. Przemiany demograficzne i społeczno-zawodowe”. W 1995 roku otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsy tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
W latach 1992-2007 Profesor kierował macierzystym Zakładem Historii Gospodarczej w Instytucie Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Chcąc zwiększyć zainteresowanie studiującej młodzieży studiami nad historią gospodarczą i społeczną zainicjował i współtworzył na studiach historycznych interdyscyplinarną specjalność socjoekonomika. W trudnym okresie dziejów Polski, latach 1982-1984 pełnił funkcję Prodziekana ds. Studenckich Wydziału Historycznego UAM. Studenci w tym czasie obdarzyli Profesora ogromnym zaufaniem i szacunkiem.
Prof. Stefan Kowal kilkakrotnie, w latach 1975-1987, otrzymywał stypendium Instytut fuer Europaeische Geschichte in Mainz. Pobyty stypendialne umożliwiły prowadzenie kwerendy archiwalnej w Republice Federalnej Niemiec.
Prof. Stefan Kowal zasiada w radach naukowych kilku periodyków naukowych: Studia Historiae Oekonomicae wydawanym przez Zakład Historii Gospodarczej Instytutu Historii UAM w Poznaniu, Rocznik Kaliski oraz Frankfurter Studien zur Wirtschafts- und Socialgeschichte Ostmitteleuropas.
Profesor Stefan Kowal jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz Amnesty International. Znaczący dorobek naukowy oraz praca organizacyjna Profesora zostały wyróżnione przez przyznanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotego Krzyża Zasługi.
Opublikował, między innymi:
Struktura społeczna Wielkopolski w międzywojennym dwudziestoleciu. Poznań 1974
Społeczeństwo Wielkopolski i Pomorza Nadwiślańskiego w latach 1871-1914. Przemiany demograficzne i społeczno-zawodowe. Poznań 1982
Partnerstwo czy uzależnienie. Niemieckie postawy wobec stosunków gospodarczych z Polską w czasie Republiki Weimarskiej. Poznań1995

Prof. dr hab. Janusz Skodlarski, jest profesorem nauk ekonomicznych. Specjalizuje się w badaniach z zakresu historii gospodarczej powszechnej i Polski XIX i XX wieku. Pracuje w Katedrze Historii Myśli Ekonomicznej i Historii Gospodarczej na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym w Uniwersytecie Łódzkim. Autor i współautor wielu publikacji z zakresu historii gospodarczej i stosunków międzynarodowych. Opublikował:

Prof. dr hab. Elżbieta Kościk jest historyczką specjalizującą się w demografii historycznej, historii gospodarczej, historii Polski i powszechnej XIX–XX wieku oraz w historii społecznej. Zawodowo związana Uniwersytetem Wrocławskim. Pracowała w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1982 uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy pt. Osadnictwo wiejskie w południowych powiatach Dolnego Śląska w latach 1945–1949, napisanej pod kierunkiem prof. Zbigniewa Kwaśnego. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskała w 1993 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Przemiany w strukturze społeczno-zawodowej i demograficznej ludności Opola w drugiej połowie XIX i na początku XX w. na podstawie ksiąg parafialnych i akt USC. W 2013 otrzymała z rąk Prezydenta Bronisława Komorowskiego tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
Była Kierowniczką Zakładu Historii Gospodarczej, Demografii i Statystyki Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1999–2005 pełniła funkcję prodziekana ds. nauczania Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych. W dwukrotnie w 2008 i 2012 została wybrana na stanowisko Dziekana Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych.
Opublikowała, między innymi:
Wrocławskie anegdoty, wyd. Arboretrum, Wrocław 1996. Współautorzy Teresa Bogacz i Marek Cetwiński.
Przemiany w strukturze społeczno-zawodowej i demograficznej ludności Opola w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku na podstawie ksiąg parafialnych i akt USC, Wrocław 1993.
Osadnictwo wiejskie w południowych powiatach Dolnego Śląska w latach 1945–1949, wyd. Ossolineum, Wrocław 1982.
Wołów. Zarys monografii miasta, wyd. Silesia, praca pod red. Elżbiety Kościk, Wrocław-Wołów 2002.
Namysłów. Z dziejów miasta i okolic, wyd. Namislavia, Namysłów 2006, Współautorzy Jan Kęsik i Mateusz Goliński.

Prof. dr hab. Zbigniew Felicjan Kwaśny, historyk, specjalizujący się w demografii historycznej i historii gospodarczej. Po zakończeniu II wojny światowej z rodzicami przybył do Wrocławia, Studiował historię na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończył je w 1954. Podjął pracę naukową w Katedrze Historii Gospodarczej Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1984 otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk humanistycznych. W latach 1972–1995 kierował Katedrą Historii Gospodarczej w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1985–1986 był dyrektorem Instytutu Historycznego.
Ważniejsze publikacje Profesora:
· Księga ślubów parafii radzionkowskiej z lat 1801-1850, Wrocław 1996.
· Badania z dziejów gospodarczych, Warszawa-Wrocław 1976.
· Rozwój przemysłu na Górnym Śląsku w pierwszej połowie XIX wieku, Wrocław 1983.
· Rzemiosło w miastach śląskich w roku 1762, 1763, Wrocław 1989.
· Jelenia Góra. Zarys rozwoju miasta, Wrocław 1989.
· Rozwój przemysłu w majątkach Schaffgotschów w latach 1750-1850, Wrocław 1965.

Prof. dr hab. Włodzimierz Bonusiak, historyk, specjalizujący się w historii gospodarczej Polski i powszechnej. Był w latach 1996-2001 Rektorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie następnie w latach 2002 do 2008 Rektorem Uniwersytetu Rzeszowskiego. Studiował historię w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1974 roku związany jest z Rzeszowem. Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał w 1975 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w 1981 roku habilitował się na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie rozprawy pt. Polityka ekonomiczna III Rzeszy na okupowanych terenach ZSRR (1941–1944). Pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie podjął w 1982 roku. Był do 2012 roku Kierownikiem Zakładu Historii Polski Najnowszej w Instytucie Historii. W latach 1984–1987 był dyrektorem Instytutu Historii (ponownie w latach 2008-2012), a w latach 1990–1996 był dziekanem Wydziału Socjologiczno-Historycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. W 1993 roku otrzymał z rąk Prezydenta Lecha Wałęsy tytuł profesora nauk humanistycznych.
Opublikował, między innymi:
· Polityka ekonomiczna III Rzeszy na okupowanych obszarach ZSRR 1941–1944, Rzeszów 1981.
· Kto zabił profesorów lwowskich, Rzeszów 1985.
· Małopolska Wschodnia pod rządami III Rzeszy, Rzeszów 1990.
· Polityka ludnościowa III Rzeszy na okupowanych obszarach ZSRR 1939–1941, Rzeszów 1993.
· Życie i działalność Ignacego Łukasiewicza, Rzeszów 1995.
· Józef Stalin – biografia, Rzeszów 1992.
· Polska podczas II wojny światowej, Rzeszów 2003.
· Polityka ludnościowa i ekonomiczna ZSRR na okupowanych ziemiach polskich w latach 1939–1941 (Zachodnia Ukraina i Zachodnia Białoruś), Rzeszów 2006.

Prof. dr hab. Janusz Kaliński, ekonomista i historyk, specjalista w zakresie historii gospodarczej. W 1965 ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Katedrze Historii Gospodarczej Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Na tej uczelni w 1969 obronił pracę doktorską. W 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych. W 1994 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego w Katedrze Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. W latach 1981-1982 oraz w latach 1990-1993 był dziekanem Wydziału Ekonomiczno-Społecznego, a w latach 1993-1999 dziekanem Kolegium Ekonomiczno-Społecznego. Pracował także w Katedrze Historii i Teorii Pieniądza na Uniwersytecie w Białymstoku. Odznaczony w 2011 roku Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
Profesor opublikował, miedzy innymi:
· Janusz Kaliński, Czesław Noniewicz, Historia gospodarcza Polski XX i XXI wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2015.
· Janusz Kaliński, Economy in Communist Poland. The Road Astray, Warsaw: Institute of National Remembrance, 2014.
· Janusz Kaliński, Renata Przygodzka, Marian Zalesko, Historia gospodarcza świata XIX i XX wieku, 2014.
· Janusz Kaliński, Zarys stosunków międzynarodowych po II wojnie światowej, Białystok 2014.
· Janusz Kaliński, Gospodarka w PRL, Warszawa: IPN,  2012. 
· Janusz Kaliński, Autostrady W Polsce, Czyli Drogi Przez Mękę, Dom Wydawniczy Księży Młyn, Łódź 2011. 
· Janusz Kaliński, Transformacja gospodarki polskiej w latach 1989-2004, SGH, Warszawa 2009. 
· Janusz Kaliński, Historia Gospodarcza XIX i XX wieku, PWE, Warszawa 2008.  
· Janusz Kaliński, Historia gospodarcza Polski Ludowej, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2005. 
· Janusz Kaliński, Historia gospodarcza XIX i XX w., PWE, Warszawa 2004. 
· Janusz Kaliński, Zbigniew Landau, Gospodarka Polski w XX wieku, wyd. 2 zmienione, PEW, Warszawa 2003. 
· Janusz Kaliński, Zarys historii gospodarczej XIX i XX wieku, Efekt, Warszawa 2002. 

Prof. dr hab. Wojciech Morawski, historyk i ekonomista, profesor nauk ekonomicznych, specjalizuje się głównie w historii gospodarczej. Od roku 2002 jest kierownikiem Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Profesor Wojciech Morawski studiował historię na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Studia ukończył w 1978. Po zakończeniu studiów podjął pracę w Katedrze Historii Gospodarczej i Społecznej Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Pracę doktorską  obronił w 1985. W 1996 obronił pracę habilitacyjną pt. Bankowość prywatna w II Rzeczypospolitej. W 1999 był stypendystą Uniwersytetu w Uppsali. W 2006 uzyskał tytuł naukowy profesora. W latach 2016–2020 Dziekan Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Wojciech Morawski specjalizuje się w najnowszej historii gospodarczej i historii finansów. Ponadto interesuje się najnowszą historią polityczną i geografią historyczną. Jest założycielem i byłym prezesem stowarzyszeń: Towarzystwa Miłośników Geografii Historycznej im. Zygmunta Glogera oraz Polskiego Towarzystwa Historii Gospodarczej. Jest współpracownikiem miesięcznika Mówią Wieki.
Profesor opublikował między innymi:
· Dylematy. Intelektualna historia reform Leszka Balcerowicza, Warszawa 2022, Szkoła Głowna Handlowa, Biblioteka „Więzi”, Wyd. II Poprawione, ISBN 978-83-66769-26-7; (Współautorstwo: J. Luszniewicz, A. Zawistowski)
· Historia polskich okręgów i regionów przemysłowych, Wyd. Polskie Towarzystwo Historii Gospodarczej, Warszawa 2015, współredaktor (z Łukaszem Dwilewiczem
· Mazowsze (wspólautorzy: J. Choińska-Mika, M. Kulesza, K. Mika, H. Wajs), Wyd. Daunpol, Warszawa 2011
· Dzieje gospodarcze Polski, wyd. Difin, Warszawa 2010.
· Kronika szczytów G-7/G-8, Warszawa 2009, Książka i Wiedza, (współautorstwo z Piotrem Jachowiczem)
· Historia finansów współczesnego świata od 1900 roku, wyd. Difin, Warszawa 2008,
· Od marki do złotego. Historia finansów Drugiej Rzeczypospolitej, PWN, Warszawa 2008.
· Jan Kanty Steczkowski (1862-1929). Pierwszy prezes Banku Gospodarstwa Krajowego, Warszawa 2006, 42 s.
· Wojny rosyjsko-tureckie od XVII do XX wieku, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2006, współautorstwo z Sylwią Szawłowską.
· Władysław Grabski polityk, mąż stanu, reformator, wyd. NBP, Warszawa 2004,
· Kronika kryzysów gospodarczych, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2003.
· Zarys powszechnej historii pieniądza i bankowości, wyd. Trio, Warszawa 2002
· Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku, Wyd. Muza SA, Warszawa 1998
· Bankowość prywatna w II Rzeczypospolitej, Wydawnictwo SGH, Monografie i opracowania nr 407, Warszawa 1996.
· Polityka gospodarcza rządu Aleksandra Skrzyńskiego, Warszawa 1990

Prof. dr hab. Piotr Stanisław Franaszek, w 1979 ukończył studia z zakresu historii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1988 na tej samej uczelni uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy pt. Myśl naukowo-techniczna w galicyjskim górnictwie naftowym w drugiej połowie XIX w. (do roku 1918). W 1996 na UJ uzyskał stopień doktora habilitowanego w oparciu o rozprawę zatytułowaną Produkcja roślinna w Galicji doby autonomicznej. 21 października 2003 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Związany jest z Instytutem Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1999–2002 był wicedyrektorem, w latach 2002 – 2008 dyrektorem tej jednostki.
Specjalizuje się w historii społeczno-gospodarczej XIX i XX wieku. Był członkiem powołanego przez rektora zespołu historyków prowadzącego badania nad inwigilacją środowiska UJ przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.
W 2016 został powołany przez Sejm w skład Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej[7]; członkiem tego gremium był do 2023
Odznaczenia:
· Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2022)
Wybrane publikacje
· Informator statystyczny do dziejów przemysłu w Galicji : górnictwo i hutnictwo (produkcja, ceny, zbyt, przedsiębiorstwa, zatrudnienie) (współautor), Kraków 1981.
· Myśl techniczna w galicyjskim wiertnictwie naftowym w latach 1860–1918, Kraków 1991.
· Informator statystyczny do dziejów społeczno-gospodarczych Galicji : rolnictwo w dobie autonomii. Cz. 1, Produkcja roślinna, Kraków-Warszawa 1992.
· Produkcja roślinna w Galicji doby autonomicznej, Kraków 1995.
· Informator statystyczny do dziejów społeczno-gospodarczych Galicji: zdrowie publiczne w Galicji w dobie autonomii, Kraków 2001.
· Zdrowie publiczne w Galicji w dobie autonomii (wybrane problemy), Kraków 2002.
· O nowoczesnym zarządzaniu majątkiem – rady dla potomnych Karola Belina Brzozowskiego: źródła do dziejów gospodarstwa ziemiańskiego na Kresach w XIX wieku (red.), Kraków 2005.
· Ausgewählte Probleme zur Geschichte der polnischen Landwirtschaft im 19. und 20. Jahrhundert (red.), Kraków 2005.
· Problemy cywilizacyjnego rozwoju Białorusi, Polski, Rosji i Ukrainy od końca XVIII do XXI wieku (red.), Kraków 2007.
· Stłamszona nauka? Inwigilacja środowisk akademickich i naukowych przez aparat bezpieczeństwa w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku (red.), Warszawa 2010.
· Naukowcy władzy, władza naukowcom (red.), Warszawa 2010.

Dr hab. Tomasz Głowiński, prof. UWr,  historyk, specjalizujący się w historii Polski i powszechnej XIX-XX wieku, historii gospodarczej Polski XX wieku oraz współczesnej historii wojskowości;  Ukończył studia na kierunku historia na Uniwersytecie Wrocławskim. W czasie studiów w latach 1988–1991 aktywnie działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów, a w latach 1989–1990 był przewodniczącym Samorządu Studenckiego na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1992 roku podjął studia doktoranckie na Uniwersytecie Wrocławskim. W ich trakcie był stypendystą śląskoznawczego studium doktoranckiego oraz Katholischer Akademischer Ausländer-Dienst (KAAD) w Berlinie. W 1998 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia najnowsza Polski, na podstawie pracy pt. O nowy porządek europejski. Ewolucja hitlerowskiej propagandy politycznej wobec Polaków w Generalnym Gubernatorstwie 1939–1945. W 2001 roku został adiunktem w Zakładzie Historii Gospodarczej, Demografii i Statystyki w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2013 roku Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego nadała dr Tomaszowi Głowińskiemu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności: historia Polski i powszechna XIX i XX wieku, historia gospodarcza, historia wojskowości na podstawie rozprawy pt. Feliks Młynarski 1884-1972. W 2021 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zainteresowania naukowe Tomasza Głowińskiego koncentrują się wokół zagadnień związanych z propagandą hitlerowską w okupowanej Polsce (1939–1945), pieniądzem i bankowością emisyjną w XX wieku, biografistyką w historii gospodarczej, historią Dolnego Śląska oraz historią wojskowości z naciskiem na okres Festung Breslau i Korpus Ochrony Pogranicza.
Opublikował, między innymi:
· O nowy porządek europejski. Ewolucja hitlerowskiej propagandy politycznej wobec Polaków w Generalnym Gubernatorstwie 1939-1945, Wrocław 2000.
· Zapomniany garnizon. Oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza w Iwieńcu w latach 1924–1939, Wrocław 2008/2009.
· Festung Breslau 1945. Historia i pamięć, Wrocław 2009.
· Feliks Młynarski (1884–1972), Wrocław 2012.
· Bitewnym szlakiem września 1939 roku. Bitwy i boje w obronie Rzeczypospolitej (współautor z: Rafał Igielski, Mieczysław Lebel), Warszawa 2019.

Dr Krzysztof Popiński, historyk gospodarczy, zatrudniony jest w Katedrze Filozofii i Historii Gospodarczej Wydziału Ekonomii i Finansów w Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu.

Prof. dr hab. Jędrzej Chumiński, ekonomista i historyk, specjalizujący się w historii gospodarczej. Jest Kierownikiem Katedry Filozofii i Historii Gospodarczej Wydziału Ekonomii i Finansów Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. W 1993 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk ekonomicznych po publicznej obronie dysertacji doktorskiej pod tytułem Kształtowanie się środowiska robotników przemysłowych Wrocławia w latach 1945–1949. W lipcu 1999 roku uzyskał na tej samej uczelni habilitację. W 2020 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.
W latach 2012–2016 pełnił funkcję prodziekana do spraw studiów niestacjonarnych i podyplomowych Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. W swojej pracy badawczej skupia się na historii gospodarczej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w szczególności w ujęciu komparatystycznym i na tle powojennych przemian społecznych.
Profesor opublikował, między innymi:
· Ruch zawodowy w Polsce w warunkach kształtującego się systemu totalitarnego 1944-1956, Wrocław 1999, 
· Robotnicy polscy 1945 -1956. „Stary” i „nowy” ośrodek przemysłowy na przykładzie Krakowa i Wrocławia, Wrocław 2015,
· „Kadry decydują o wszystkim” : nowa inteligencja w przemyśle polskim (1945-1956), Wrocław 2021

Dr hab. Robert Klementowski, prof. UWr, zatrudniony jest w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych w Uniwersytecie Wrocławskim. Jego zainteresowania naukowe obejmują Historię XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju atomistyki oraz dziejów gospodarczych; utopia, utopijność oraz literatura fantastyczna; dzieje służb specjalnych w XX wieku; antropologia pamięci; historia projektowania graficznego; antropologia obrazu
Opublikował między innymi:
Służba Bezpieczeństwa w Bolesławcu (1957-1990). Zarys problematyki, Bolesławiec-Wrocław 2018
Atomowa tajemnica Sudetów, Jelenia Góra 2016 (monografia popularnonaukowa).
Zgorzelecka bezpieka 1945-1990, Wrocław 2014.
„My wszyscy jesteśmy od pracy fizycznej…”. Urząd Bezpieczeństwa w Bolesławcu 1945-1956, Bolesławiec-Wrocław 2012.
Jeleniogórskie orlęta, Jelenia Góra 2011.
W cieniu sudeckiego uranu. Kopalnictwo uranu w Polsce w latach 1948-1973, Wrocław 2010.
Służba Bezpieczeństwa na ziemi lwóweckiej (1957-1990), Wrocław 2009.
Urząd Bezpieczeństwa w Lubinie (1945-1956), Lubin 2007.
Urząd Bezpieczeństwa w powiecie Lwówek Śląski (1945-1956), Wrocław 2006.
Robert Klementowski, Modelowe boksowanie ze światem. Polska literatura fantastyczna na przełomie lat 70 i 80, Toruń 2003.